چه عواملی باعث شد محمدرضا گلزار، جای عادل فردوسی‌پور را بگیرد؟
تاریخ انتشار: ۲۵ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۳۸۴۸۷۴
به گزارش پارس نیوز، «برنده باش» در حالی به عنوان پرمخاطب‌ترین برنامه تلویزیون معرفی شد که در نظرسنجی مورد استناد قرار گرفته برای این رده بندی، جایگاه برنامه «نود» نه در رده دوم، بلکه در رده سوم است؛ اتفاقی که نشان می‌دهد جایگاه برنامه بی‌رقیب صداوسیما برای تلویزیون به شدت متزلزل شده است؛ اما چرا چنین شرایطی رقم خورده و «نود» و «فردوسی پور» پس از سال‌ها جایگاه‌هایشان در تلویزیون به سرعت رو به افول گذاشته است؟
مرکز افکارسنجی صداوسیما در تاریخ دهم دی یک نظرسنجی با نمونه آماری 404 نفر از افراد 15 سال و بالاتر ساکن شهر تهران به انجام رسانده که نتایج آن قابل تأمل است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بر اساس این نظرسنجی، مسابقه «برنده باش» با اجرای محمدرضا گلزار با 49 درصد بیننده و برنامه‌های «حالاخورشید» با اجرای رضا رشیدپور با 39 درصد، «نود» با اجرای عادل فردوسی‌پور با 38 درصد از شبکه سه و به «خانه برمی‌گردیم» با 31 درصد در رتبه‌های بعدی این نظر سنجی قرار دارند و بدین ترتیب، فردوسی پور که در بدترین شرایط در رده دوم قرار می‌گرفت، این بار در جایگاه سوم قرار گرفته است. هرچند همان گونه که در رده بندی مشخص است، اختلاف اندکی میان رده دوم و سوم قرار دارد، در گذشته شرایط به گونه دیگری بود، به گونه‌ای که برای دوره‌ای طولانی نود با اختلاف چشمگیری در صدر پرمخاطب ترین برنامه‌های تلویزیون قرار داشت.
مسابقه «برنده باش» که یک «بازی پول» است، فاقد هیچ خلاقیت و نوآوری است و یک کپی از مدلی است که در دیگر کشورها اجرا شده و حتی پیش از این، ایرج نوذری نیز با مشارکت یک شرکت در سال‌های دور برای تلویزیون اجرا می‌کرد. بر این اساس می‌توان گفت فاصله «برنده باش» با رده‌های دوم و سوم این نظرسنجی بیش از آنکه به جذابیت این برنامه بازگردد به افول دیگر برنامه‌ها به ویژه «نود» بازمی‌گردد. اکنون این پرسش مطرح است که چه اتفاقی باعث شده شاهد این تغییر چشمگیر باشیم و محمدرضا گلزار جای عادل فردوسی‌پور را بگیرد؟
عادل فردوسی‌پور برای چند سال محمدحسین میثاقی را که خود به برنامه «نود» آورده بود، حفظ کرد اما میثاقی به مرور اندازه‌ای شد که مسئولان شبکه سه تصمیم گرفتند به او برنامه مجزایی بدهند و در همین راستا برنامه «فوتبال برتر» با محوریت لیگ برتر فوتبال روی آنتن رفت. در گذشته برنامه‌های پخش زنده فوتبال روی بازی متمرکز بود اما میثاقی در این برنامه بخش‌های مهمی از حواشی و سوژه‌ها را مورد توجه قرار می‌دهد که عملاً دست برنامه «نود» را خالی کرده است. بررسی حواشی لیگ برتر فوتبال، موضوعی بود که همگان آن را به برنامه «نود» ارجاع می‌دادند اما اکنون شرایط تغییر کرده است.
از سوی دیگر پس از حواشی به وجود آمده که منجر به تعطیلی چند هفته‌ای برنامه «نود» شد، فردوسی‌پور به مراتب دست به عصاتر عمل کرده و یا سراغ سوژه‌های جنجالی نرفته و یا این سوژه‌ها را به شکل گذشته مورد توجه قرار نداده است. البته مشخص نیست، این اتفاق تا چه میزان برگرفته از ممیزی‌های قبل و بعد از تولید برای برنامه 90 است؛ اما به هر حال تماشاگر تلویزیون، افول این برنامه را از چشم فردوسی‌پور می‌بیند و اساساً پرسش نمی‌کند که آیا موضوع حساسی بوده که مانعی برای پخشش وجود نداشته یا کل بضاعت نود، همین سطح کیفی بوده است؟
فردوسی‌پور در سال‌های گذشته نسبت به پخش برنامه‌هایی با محوریت لیگ برتر فوتبال حتی در سایر شبکه‌های تلویزیون به مسئولان بالادستی‌اش معترض شده بود که در این زمینه می‌توان به اعتراضش نسبت به تمرکز برنامه «برنامه ورزش از نگاه دو» بر فوتبال اشاره کرد؛ بنابراین، جای تعجب ندارد نسبت به آنچه امروز در شبکه سوم سیما در حال رخ دادن است، اعتراض کند، ولی آیا همچون گذشته به اعتراض او پاسخ مناسبی داده می‌شود یا این اعتراض وارد دانسته نخواهد شد؟
آیا شوک تازه به برنامه نود و فردوسی‌پور، منجر به بازنگری در این روند خواهد شد یا همه از این وضع راضی هستند و روند عبور از فردوسی‌پور به گونه دیگری طی می‌شود؟ زمان نشان خواهد داد که نود در چند سال چه شرایطی را پشت سر خواهد گذاشت و پربیننده‌ترین و پول‌سازترین برنامه تاریخ تلویزیون ایران چه فرجامی خواهد داشت.
منبع: پارس نیوز
کلیدواژه: تلویزیون شهر تهران جامعه شاخص محمدرضا گلزار رضا رشیدپور خلاقیت لیگ برتر فوتبال فوتبال بازی لیگ برتر ایران عادل فردوسی پور پارس محمد رضا گلزار پارس نیوز عواملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۳۸۴۸۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کاش تلویزیون، این مدلی نبود
امروز روز مهمی برای فوتبال ایران در عرصه باشگاهی است؛ با توجه به اهمیت دیدار‌هایی که قرار است برگزار شود، ممکن است سرنوشت قهرمان این دوره از بازی‌های لیگ برتر مشخص شود. دست بر قضا دو بازی بسیار مهم هم قرار است برگزار شود که هر دو تأثیرگذار و تعیین‌کننده خواهند بود. یکی در تبریز که استقلال صدرنشین با تراکتور مچ‌اندازی می‌کند و دیگری در تهران که سپاهان به مصاف پرسپولیس می‌رود.
برگزاری هر دو دیدار در یک روز، چهارشنبه بزرگی را رقم زده و با توجه به حساسیت موجود در جدول رده‌بندی، اهمیت این دیدار‌ها را اگر از دربی بیشتر نکند، دست‌کمی از آن هم ندارد. این دو بازی با توجه به حضور تماشاگرانی که برای گرم‌شدن میدان پا به ورزشگاه می‌گذارند، ویترین مناسبی برای تبلیغ این رشته ورزشی در ایران است. البته که با توجه به رشد فضای مجازی، چنین ویترینی بیش از گذشته در عرصه بین‌المللی معرفی شده، ولی فرصت بی‌نظیری بود که بتوان از کنار آن بیشترین بهره را برای معرفی چهره دیگری از ایران برد.
قبل از ادامه مبحث همین ابتدا باید تکلیف را مشخص کرد که چنین روایتی با علم و آگاهی از این موضوع پیاده می‌شود که فوتبال مثل قبلا دغدغه کوچه و بازار نیست. درست در روز‌هایی که سفره‌ها کوچک‌تر شده‌اند، خیلی نیاز به دلِ خوشی است تا برای بازی‌های لیگ برتر، مثل سابق سرودستی شکسته شود. با علم به این موضوع، ولی بازهم می‌شد از این فرصت، استفاده درخوری کرد به شرط آنکه تلویزیون، این مدلی نبود.
این مدلی بودن تلویزیون در چند مورد خلاصه می‌شود؛ اول و مهم‌ترین آن‌ها انحصارطلبی است. صداوسیما سال‌های زیادی است که اجازه تأسیس و رشد شبکه‌های خصوصی را نمی‌دهد و همه چیز باید تحت سیطره‌اش قرار بگیرد. حتی اگر قرار به فعالیت بر بستر اینترنت هم باشد، باز باید این نهاد نیمچه چراغ سبزی نشان دهد. ناگفته پیداست که چنین نگاهی، روایت را یک‌سویه و رفته‌رفته مخاطب را دلسرد می‌کند. نگاه تکراری به وقایع با چهره‌های برمدار مانده، اجازه ذوق‌زدگی از مخاطب را می‌گیرد.
پیامد اصلی آن، ریزش مخاطب است. اتفاقی که چندسالی است رخ داده و به گواه آمار همین نهاد و البته اظهارات مسئولان رده‌بالایش، برنامه‌ها دیگر مخاطب چندانی ندارند. تمام مواردی که در بالا گفته شد، شامل برنامه‌های ورزشی می‌شوند. انحصار در این مورد تأثیرش را گذاشته و مخاطب مثل سابق استقبالی از آن ندارد. تازه برای فوتبال، خاصه از نوع پخش زنده‌اش، شرایط برای تلویزیون بهتر است و همچنان در زمره برنامه‌های پربیننده‌اش محسوب می‌شود.
ناگفته پیداست که این پربیننده‌بودن در مقایسه با سایر برنامه‌های کنونی است وگرنه کیست که نداند آمار در مقایسه با گذشته در همین بخش هم چنگی به دل نمی‌زند.
پس دومین مدل تلویزیون که در چنین روز مهمی برای فوتبال می‌توانست بهتر باشد، ولی نیست، ریزش مخاطبش به‌واسطه رانده‌شدن اکثر متخصصان و سپردن امور به دست آن‌هایی است که آمار نشان داد، صلاحیت چندانی برای تولید محتوای جذاب و البته مخاطب‌پسند ندارند.
غلبه نگاه پولی بر کیفیت هم دیگر مدل تلویزیون است که مخاطب فوتبالی را در چنین روزی آزار می‌دهد؛ پخش آگهی‌های بازرگانی تا یک ثانیه مانده به شروع بازی و زیرنویس‌های ناتمام در طول ۹۰ و چند دقیقه هم نشان می‌دهد که تلویزیون از پخش فوتبال، به دنبال بهره مالی است. افزایش درخور نرخ‌های آگهی در زمان پخش دیدار‌های مهم هم مهر تأییدی بر این ماجرا است. این موارد بخشی از تلاش برای انحصارطلبی تلویزیون در چنین رویداد‌هایی را توجیه می‌کند؛ هرچند تمامی اتفاقات را شامل نمی‌شود. حالا دیگر، سخن‌گفتن از این بحث که‌ای کاش این نهاد کمی با همین فوتبال که از ثانیه به ثانیه‌اش درآمدزایی می‌کند با روی خوش تا می‌کرد و دستی در جیب می‌کرد تا باشگاه‌های تا بن گرفتار بدهی را نجات دهد، امری آرمان‌گرایانه به نظر می‌رسد.
اصولا، اما در دنیایی بهتر، در چنین چهارشنبه‌هایی که مردم هم دل و دماغی برای پیگیری بازی‌های فوتبال داشته باشند، فضا برای رقابت آزاد باز است تا هر شبکه تلویزیونی که خدمت و کیفیت بهتری در پخش و تولید محتوا دارد، بتواند میهمان خانه‌های مخاطب شود. هرچند شاید مخاطب هم مجبور شود اندکی پول برای تماشای این زیبایی بپردازد، ولی آن‌وقت دیگر خیالش راحت است که نقد و نگاه یک‌طرفه‌ای به او خورانده نمی‌شود و قرار نیست با دیدن لحظه به لحظه برمدارماندگان، با آگهی‌های ریزودرشت، زیرنویس‌ها و تبلیغات عجیب و غریب که به میانه میدان هم کشیده شده و تولید محتوایی که فاقد جذابیت و کیفیت است، لذت تماشای یک بازی فوتبال از او سلب شود.
جاده کندوان یک طرفه شد